Wojenne dziedzictwo Alina Gutry

Opis: Sand#261; to wspomnienia z wojennego dzieciand#324;stwa, w których zawarta jest kwintesencja dzieciand#281;cej naiwnoand#347;ci (na przykand#322;ad kand#322;ótnia ze and#347;w. Mikoand#322;ajem), które na tle tragicznych wydarzeand#324; okupacyjnych mogand#261; siand#281; wydawaand#263; infantylne, ale równoczeand#347;nie pokazujand#261;, jak w tych strasznych czasach funkcjonowaand#322;a przeciand#281;tna polska rodzina.Prawdziwe wydarzenia wojenne sand#261; relacjonowane bezpoand#347;rednio przez moich rodziców: Mamand#281;, dand#378;wigajand#261;cand#261; ciand#281;and#380;ar utrzymania swego domu, dzieci, uwiand#281;zionego mand#281;and#380;a i pracy, w którand#261; byand#322;a zaangaand#380;owana, oraz Ojca, z jego potwornymi przeand#380;yciami zwiand#261;zanymi z póand#322;rocznym katowaniem przez gestapo i póand#322;torarocznym pobytem w obozach. Róand#380;ne emocje towarzyszyand#322;y mi podczas opisywania tych zdarzeand#324;, o które w jakiand#347; sposób jako dziecko takand#380;e siand#281; otarand#322;am.Alina Gutry, fragm. Wstand#281;puWojenne dziedzictwo to opowieand#347;and#263; o losach rodziny Pawlikowskich, poczand#261;wszy od poczand#261;tków XX wieku, po lata 60. Poand#347;wiand#281;cona jest pamiand#281;ci ojca autorki, Bolesand#322;awa Pawlikowskiego (1901and#150;1987), pseudonim and#132;Ostrogaand#148;, obroand#324;cy Polski w 1920 roku, przodownika Policji Paand#324;stwowej w Kand#322;obucku, komendanta Podobwodu Kand#322;obuckiego Armii Krajowej w latach 1943and#150;1944, komendanta Obwodu Armii Krajowej Kand#322;obuck-Krzepice. Byand#322; wiand#281;and#378;niem niemieckiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Podczas ewakuacji obozu w 1945 roku uciekand#322; z transportu wiand#281;and#378;niów. Po wojnie aresztowany przez UB, w 1949 roku uwolniony, nastand#281;pnie na wand#322;asny wniosek zrehabilitowany przez W. Gomuand#322;kand#281;. Zamieszkaand#322; wraz z rodzinand#261; we Wrocand#322;awiu, pracujand#261;c przez kilka lat w Zakand#322;adzie Energetycznym, po czym przeszedand#322; na emeryturand#281;. Umarand#322; w 1987 roku, przeand#380;ywszy swojand#261; and#380;onand#281; Jadwigand#281; o 11 lat.Autorka o sobie i o ksiand#261;and#380;ceSzkoand#322;and#281; and#347;redniand#261; ukoand#324;czyand#322;am we Wrocand#322;awiu. Tam równieand#380; rozpoczand#281;and#322;am studia na Akademii Medycznej. Ukoand#324;czyand#322;am je w Zabrzu, na and#346;land#261;skiej Akademii Medycznej, na Wydziale Stomatologii. W zawodzie przepracowaand#322;am ponad czterdzieand#347;ci lat. Pierwsze dwa lata pracy spand#281;dziand#322;am w Strzegomiu, po czym wraz z mand#281;and#380;em i dzieckiem przenieand#347;liand#347;my siand#281; do Katowic, gdzie mieszkam do dzisiaj. Od kilku lat jestem na emeryturze. Czas wolny staram siand#281; wypeand#322;niaand#263; zgodnie z moimi zainteresowaniami (literatura, podróand#380;e itp.).W ostatnim roku pochand#322;onand#281;and#322;o mnie spisywanie wspomnieand#324;, które w postaci niniejszej ksiand#261;and#380;ki oddajand#281; w Paand#324;stwa rand#281;ce. Jej tematem sand#261; losy mojej rodziny, które chciaand#322;abym uchroniand#263; od zapomnienia. Jest to historia osobista, ale zarazem wspólna dla pokoleand#324;, które przeand#380;yand#322;y XX wiek. Gand#322;ównymi jej bohaterami sand#261; moi Rodzice, których los, spleciony z moim i brata, uksztaand#322;towaand#322;y trudne dzieje Polski w ubiegand#322;ym stuleciu. W jakimand#347; stopniu przecieand#380; do tej pory wszyscy dand#378;wigamy brzemiand#281; and#132;wojennego dziedzictwaand#148;...