ACDC. Elektryczne kangury Adrian Orest

Opis: O ksiand#261;and#380;ce:Oto historia najbardziej paradoksalnego zespoand#322;u and#347;wiata. Zespoand#322;u, który uchodzi za australijski, choand#263; jego zaand#322;oand#380;yciele urodzili siand#281; w Szkocji. Zespoand#322;u, który jest uosobieniem bezpretensjonalnej prostoty, a wystand#281;puje na stadionach, dajand#261;c efektownie wyreand#380;yserowane koncerty dla dziesiand#261;tków, a czasem setek tysiand#281;cy ludzi. Zespoand#322;u, który opiewajand#261;c rozrywkowe podejand#347;cie do and#380;ycia, przetrwaand#322; tragediand#281; po and#347;mierci swojego charyzmatycznego wokalisty i jest uznawany za jednand#261; z najbardziej pracowitych formacji na and#347;wiecie. Zespoand#322;u, który wyrastaand#322; z rock?n?rolla lat 50. i dalej twierdzi, and#380;e nie gra nic innego, a odbierany jest jako zespóand#322; hardrockowy lub metalowy. Zespoand#322;u, który jest wielki, choand#263; jego liderzy majand#261; mniej niand#380; metr szeand#347;and#263;dziesiand#261;t wzrostu. Oto historia AC/DC.Fragment ksiand#261;and#380;ki:Rozdziaand#322; 1Rodzina YoungówWszystko zaczand#281;and#322;o siand#281; w Glasgow, jednym z najwiand#281;kszych miast Szkocji, band#281;dand#261;cym teand#380; jednym z waand#380;niejszych oand#347;rodków handlowych i przemysand#322;owych tego kraju. Tuand#380; po wojnie panowaand#322;o tam duand#380;e bezrobocie i trudno byand#322;o o pracand#281; pozwalajand#261;cand#261; niewykwalifikowanemu robotnikowi utrzymaand#263; siebie i and#380;onand#281; oraz wykarmiand#263; oand#347;mioro dzieci. Nic wiand#281;c dziwnego, and#380;e mieszkajand#261;cy w dzielnicy Cranhill na przedmieand#347;ciach Glasgow William Young - który w czasie II wojny and#347;wiatowej pracowaand#322; w naziemnej obsand#322;udze lotów, potem zaand#347; and#380;yand#322; z dnia na dzieand#324;, parajand#261;c siand#281; dorywczymi zajand#281;ciami - postanowiand#322; wyemigrowaand#263; do Australii. Zachand#281;tand#281; stanowiand#322; dlaand#324; program rzand#261;dowy, który pozwalaand#322; przemieand#347;ciand#263; siand#281; na antypody za niezbyt wygórowanand#261; sumand#281; dziesiand#281;ciu funtów od and#322;ebka. Z tego programu skorzystaand#322;o wtedy wiele szkockich rodzin. Mimo and#380;e Australia leand#380;y na antypodach, zachowuje pewne zwiand#261;zki formalnoprawne z Wielkand#261; Brytaniand#261; jako jej dawna kolonia, choand#263; z biegiem lat stajand#261; siand#281; one coraz sand#322;absze. W okresie powojennym byand#322;y silniejsze niand#380; teraz - stand#261;d program rzand#261;dowy, z którego skorzystali Youngowie. Australia zachand#281;caand#322;a wtedy do imigracji, tworzand#261;c infrastrukturand#281; dla nowo przybyand#322;ych z róand#380;nych czand#281;and#347;ci and#347;wiata, którzy mogli tam znaleand#378;and#263; pracand#281; albo po prostu rozpoczand#261;and#263; nowe and#380;ycie (to pierwsze siand#322;and#261; rzeczy wiand#261;zaand#322;o siand#281; z drugim). Najbardziej masowo zasiedlanym australijskim stanem byand#322;a Nowa Poand#322;udniowa Walia ze stolicand#261; w Sydney - tam to wand#322;aand#347;nie przybyli William i Margaret Young z siedmioma synami i córkand#261;. Byand#322; rok 1963. W Australii panowaand#322; powojenny optymizm, gospodarka rozwijaand#322;a siand#281; dynamicznie, a kraj - choand#263; tak bardzo oddalony od and#347;wiatowych centrów kultury - chand#322;onand#261;and#322; wszystko, co w tamtym okresie absorbowaand#322;o mand#322;odzieand#380; w innych krajach anglojand#281;zycznych. A lata 60. to przede wszystkim szalony rozwój muzyki popularnej, który zaczand#261;and#322; siand#281; juand#380; w poprzedniej dekadzie. Juand#380; bowiem w latach 50. Australiand#281; odwiedziand#322;y takie gwiazdy, jak Eddie Cochran, Gene Vincent, Little Richard, Elvis Presley, Jerry Lee Lewis czy Buddy Holly. A kiedy w roku 1964 zawitali tam Beatlesi, kraj ogarnand#281;and#322;a beatlemania. Po dotarciu do Sydney Youngowie najpierw trafili do Villawood Migrant Hostel, tzn. czegoand#347; w rodzaju hotelu robotniczego dla and#347;wieand#380;o przybyand#322;ych emigrantów, gdzie co i rusz natykali siand#281; na jaszczurki i wand#281;and#380;e. Póand#378;niej przenieand#347;li siand#281; do wand#322;asnego juand#380; domu w dzielnicy Burwood, znacznie przyzwoitszej i z lepszand#261; infrastrukturand#261;. Caand#322;a rodzina Youngów odznaczaand#322;a siand#281; duand#380;and#261; muzykalnoand#347;ciand#261;. W domu byand#322;o pianino, gitara, banjo, saksofon i klarnet. Na weekendowych biwakach wszyscy chand#322;opcy brzdand#261;kali na gitarze. Nie wszyscy z nich zasand#322;ugujand#261; na naszand#261; uwagand#281;, jednak oprócz Malcolma i Angusa dwaj bracia - Alex i George (zwand#322;aszcza ten ostatni) - wybili siand#281; w and#347;wiecie muzycznym na tyle, and#380;e warto poand#347;wiand#281;ciand#263; im trochand#281; miejsca. Jako pierwszy karierand#281; w show-biznesie rozpoczand#261;and#322; Alex (ur. 1938), wystand#281;pujand#261;cy póand#378;niej jako George Alexander. W mand#322;odoand#347;ci graand#322; na puzonie i saksofonie - i wand#322;aand#347;nie jako saksofonista udzielaand#322; siand#281; w Emily Ford?s Checkmates, a potem w zespole Big Six, przygrywajand#261;cym Tony?emu Sheridanowi po rozstaniu z The Beatles. Znajomoand#347;ci w tych krand#281;gach przydaand#322;y siand#281; Aleksowi póand#378;niej, gdy w roku 1967 wraz z trzema byand#322;ymi czand#322;onkami Tony Rivers And The Castaways zaand#322;oand#380;yand#322; w Londynie formacjand#281; Grapefruit, która w kolejnych latach wydaand#322;a nakand#322;adem naleand#380;and#261;cej do Beatlesów wytwórni Apple dwa albumy i szereg singli. Mimo wsparcia ze strony Beatlesów zespóand#322; rozwiand#261;zaand#322; siand#281; w roku 1969. Alex nie rozstaand#322; siand#281; z przemysand#322;em muzycznym - kontynuowaand#322; aktywnoand#347;and#263; jako muzyk sesyjny, a w poand#322;owie lat 70. byand#322; dyrektorem hamburskiego biura Albert Productions. Odznaczyand#322; siand#281; teand#380; jako autor kompozycji ?I?m A Rebel?, nagranej w roku 1980 przez niemiecki zespóand#322; Accept. Dodajmy, and#380;e utwór ten w roku 1976 wykonywali AC/DC, ale niestety ich wersja nie trafiand#322;a na and#380;aden noand#347;nik, a przynajmniej nie zostaand#322;a upubliczniona. To jednak nie Alex, tylko George (ur. 1947), grajand#261;cy gand#322;ównie na gitarze, miaand#322; mieand#263; przemoand#380;ny wpand#322;yw na przyszand#322;ych twórców AC/DC. Muzykand#261; zainteresowaand#322; siand#281; powaand#380;niej dopiero w Australii, poniewaand#380; w Szkocji bardziej absorbowaand#322;a go piand#322;ka noand#380;na, i to nie tylko jako kibica Glasgow Rangers - druand#380;yny, której kibicowali teand#380; pozostali Youngowie.