Dziób w dziób. Szkicownik scenografa Malina Prześluga

Opis: Dziób w dziób, czyli wznieand#347;and#263; siand#281; nad podziaand#322;yPodziaand#322;y istniejand#261; wszand#281;dzie - równieand#380; w and#347;wiecie zwierzand#261;t. Moand#380;na byand#263; najdzielniejszym wróblem, a jednak nie dostand#261;piand#263; zaszczytu zbratania siand#281; z puszand#261;cymi siand#281; goand#322;and#281;biami. Wojownicze goand#322;and#281;bie majand#261; zaand#347; nikand#322;e szanse na pokojowy dialog z polujand#261;cymi na nie kotami. Czy w takim and#347;wiecie jest szansa na zgodne wspóand#322;istnienie, a nawet miand#281;dzygatunkowand#261; przyjaand#378;and#324;? Na and#322;amanie barier i przekraczanie granic?Oto historia: wróbel Przemek, odrzucony przez swoje najbliand#380;sze otoczenie, obciand#261;and#380;ajand#261;ce go winand#261; za and#347;mierand#263; brata, próbuje zbliand#380;yand#263; siand#281; do stadka goand#322;and#281;bi - bandy, jak same siebie nazywajand#261;. Stanowiand#261; one zwartand#261; grupand#281;, do której nie chcand#261; nikogo dopuand#347;ciand#263; (zwand#322;aszcza maand#322;o powaand#380;anego wróbla), a and#322;and#261;czy je wspólny cel - okrutne pomszczenie przyjaciela, zjedzonego, jak sand#261;dzand#261;, przez podwórkowego kota. W dramacie Maliny Przeand#347;lugi wiele musi siand#281; wydarzyand#263;, by ptaki - niezaleand#380;nie od swojej przynaleand#380;noand#347;ci - zaczand#281;and#322;y wspóand#322;pracowaand#263; ze soband#261; "dziób w dziób", a kot poskromiand#322; swój and#322;owiecki instynkt.Chociaand#380; poczand#261;tkowo wydaje siand#281; to niemoand#380;liwe, dziand#281;ki odwaand#380;nemu, uczciwemu i wraand#380;liwemu wróblowi wszystkim (and#322;and#261;cznie z nim samym) udaje siand#281; przekroczyand#263; róand#380;nego rodzaju bariery: wewnand#281;trzne, zewnand#281;trzne, wyimaginowane i rzeczywiste. Dopiero wzajemne poznanie i odwoand#322;anie siand#281; do wspólnoty doand#347;wiadczeand#324;, uznanie jednakowych przeand#380;yand#263; za równowaand#380;ne, niezaleand#380;nie od tego, czyim byand#322;y udziaand#322;em - dumnego goand#322;and#281;bia, czy mniej znaczand#261;cego w ptasiej hierarchii wróbla, zaczyna kruszyand#263; bariery zbudowane ze stereotypów i krzywdzand#261;cych podziaand#322;ów. Aby tak siand#281; staand#322;o, do speand#322;nienia konieczny byand#322; jeden warunek: po stronie teoretycznie silniejszej goand#322;and#281;bicy musiaand#322;a staand#263; empatia. Tym zaand#347; goand#322;and#281;biom, którym jej zabrakand#322;o, potrzebna byand#322;a wola dialogu. Skoro bowiem nie miaand#322;y moand#380;liwoand#347;ci odwoand#322;aand#263; siand#281; do wspólnoty przeand#380;yand#263;, by uznaand#263; wróbla za "swojego", skruszyand#263; umocnionand#261; uprzedzeniami niechand#281;and#263; mogand#322;y tylko przyjand#281;ciem racjonalnych argumentów odnoszand#261;cych siand#281; do wyznawanych wartoand#347;ci: odwagi, honoru, braterstwa. Jakkolwiek poruszane przez dramat tematy nie sand#261; band#322;ahe (odrzucenie przez matkand#281;, wykluczenie przez grupand#281;, niszczand#261;ca siand#322;a stereotypów i uprzedzeand#324;, radykalizm, and#322;atwoand#347;and#263; jednoczenia siand#281; wokóand#322; zand#322;ych spraw), to inteligentne podanie ich przez Przeand#347;lugand#281; bez cienia dydaktyzmu uand#322;atwia przyswojenie, a nawet dostarcza zabawy, przy tym ani przez moment nie odbiera im wagi czy znaczenia. Umiejand#281;tna stylizacja jand#281;zyka i zachowaand#324; bohaterów celnie oddaje ich postawy i charaktery, zgrabnie buduje peand#322;nokrwiste postaci.Caand#322;oand#347;ci dopeand#322;nia oryginalne wydanie dramatu stylizowane na szkicownik scenografa spektaklu. Nie jest to jednak tylko stylizacja: ksiand#261;and#380;ka zawiera autentyczne szkice i zdjand#281;cia z przygotowaand#324; do przedstawienia, a jej koncepcjand#281; graficznand#261; opracowaand#322; autor scenografii do spektaklu i twórca wystand#281;pujand#261;cych w nim lalek - Robert Romanowicz. Znakomitym zabiegiem sprzyjajand#261;cym zabawie i edukacji jest opatrzenie partii dialogowych symbolicznymi przedstawieniami wszystkich postaci. Zdecydowanie zwiand#281;ksza to dynamikand#281; odbioru zapisu, a takand#380;e uand#322;atwia czytanie dramatu z podziaand#322;em na role."Dziób w dziób" to pozycja dla dzieci w wieku szkolnym, dla których odniesienie do problemu rywalizacji , budowania pozycji w grupie rówieand#347;niczej czy odrzucenia przez niand#261; band#281;dzie czytelne, a jednoczeand#347;nie skand#322;oni je do refleksji na wyand#380;szym, bardziej ogólnym poziomie, prowadzand#261;cej do samodzielnych wniosków. Ze wzgland#281;du na tematykand#281; i sposób podania równieand#380; dorosand#322;y czytelnik nie band#281;dzie zawiedziony lekturand#261;. I choand#263; odwoand#322;anie do and#347;wiata ludzkiego jest tu oczywiste, oserwujand#261;c zdolnoand#347;and#263; zwierzand#281;cych bohaterów do koncyliacji i szczand#281;and#347;liwe zakoand#324;czenie ich historii, chciaand#322;oby siand#281; powiedzieand#263;: gdybyand#380; to byand#322;o moand#380;liwe wand#347;ród ludzi...Recenzja: Anna Stasiak