Grzybowska 610 Aleksandra Domańska

Opis: Nie ma takiego miejsca na and#347;wiecie, o którym by nie moand#380;na byand#322;o opowiedzieand#263; ciekawej historii. Wystarczy tylko przez jakand#261;and#347; szczelinand#281; zajrzeand#263; w jego minione dzieje. Ale Grzybowska 6/10? Wielgachny blok z warszawskiego Osiedla za and#379;elaznand#261; Bramand#261;, wybudowany "metodand#261; monolitycznand#261; betonów wylewnych", symbol PRL-owskiego "budownictwa uspoand#322;ecznionego" z czasów Gomuand#322;ki? Aleksandra Domaand#324;ska zagland#261;da w szczelinand#281; czasu - odnajduje przedwojenne budynki, które staand#322;y pod tym adresem i na podstawie z detektywistycznand#261; intuicjand#261; wyszperanych drobnych artefaktów tamtego and#380;ycia - rachunków za elektrycznoand#347;and#263;, fragmentów listów, planów architektonicznych, wypisów z ksiand#261;and#380;ki telefonicznej - a takand#380;e rozmów z jedynym and#380;yjand#261;cym and#347;wiadkiem istnienia tego niewielkiego skrawka miasta, opisuje losy ich mieszkaand#324;ców: maand#322;ego Jurka Glassa i jego taty-lekarza ze szpitala and#346;w. Ducha, Salomona Graffa - wand#322;aand#347;ciciela skand#322;adu and#380;elaza, belek, blach i rur, Romany Wilner, jej chorowitego syna Rysia i wielu innych. Kameralnie, chwilami wrand#281;cz czule, odtwarza ich codziennoand#347;and#263; przed katastrofand#261; wojny i towarzyszy im w getcie. Autorka z jednej strony zbliand#380;a siand#281; do bohaterów najbardziej jak to moand#380;liwe, a z drugiej rysuje szerokand#261; panoramand#281; rzeczywistoand#347;ci symbolicznej, która przesand#261;dziand#322;a o ich losach. Brawurowo opisuje ducha epoki ujawniajand#261;c niewidzialne nitki, które and#322;and#261;czand#261; "Manifest futurystyczny" Marinettiego, "and#346;wiand#281;to wiosny" Strawiand#324;skiego, rewolucjand#281; modernistycznand#261; Le Corbusiera i kataklizm drugiej wojny and#347;wiatowej, który zmiótand#322; z mapy miasta and#347;wiat przedwojennych mieszkaand#324;ców ulicy Grzybowskiej.